Laatst begeleidde ik een mediation en realiseerde ik me opnieuw: je kunt niet volledig onpartijdig zijn als mens. Ook niet als mediator. Je neemt altijd jezelf mee: je gedachten, overtuigingen en eerdere ervaringen.

Soms merk ik dat aan mijn lijf: een klem in mijn buik, mijn adem die hoger gaat, een hoofd dat alvast vooruitloopt, of irritatie over degene die bij me aan tafel zit. Dat zijn signalen om even stil te staan. Wat maakt dat ik me zo voel? Wat zegt dit over wat er aan tafel gebeurt? En hoe kan ik mezelf herpakken in mijn rol?

Op zulke momenten helpt het om op de stopknop te drukken. Soms zonder woorden, gewoon door aandacht te geven aan mijn ademhaling of mijn voeten stevig op de grond te zetten. Soms helpt het wél om het te benoemen: even stoppen, uitzoomen en onderzoeken waarom het gesprek stokt.

Herken je dit ook in gesprekken? Het vraagt aandacht en oefening, maar het helpt om weer aanwezig te zijn en verbinding te vinden.

Wil je begeleiding bij lastige gesprekken of conflicten? Mijn mediationdienst kan helpen om samen tot inzicht en oplossingen te komen.